W załączonych plikach znajdziesz ćwiczenie "Jak o tym powiedzieć?". Wydrukuj je. Powiel dla wszystkich dzieci.
Każdy rysunek (jest ich cztery) to inna historia. Powiedz dzieciom, że pacynki przysłały im cztery listy. Narysowały swój problem. Porozmawiaj z dziećmi o tym, jak myślą, co to za problemy? Jak sądzą, co się stało? Jaki sekret ma bohater ilustracji - na każdym rysunku inny. Jak czują się bohaterowie tych historii?
Wg naszego pomysłu, rysunki ilustrują sytuacje, kiedy:
- ukrywam, że ktoś mi dokucza;
- mam problem z widzeniem, ale nie chcę się do tego przyznać;
- babcia za mocno mnie przytula, a ja tego nie lubię, męczy mnie to;
- rodzice się kłócą, a ja nie wiem, co ze sobą wtedy począć.
Pamiętaj jednak, że dzieci mogą mieć inne ich rozumienie. Wysłuchaj ich pomysłów.
Możesz do ilustracji mieć przygotowane listy. A oto przykładowy opis do jednej z ilustracji:
Pacynka ostatnio słabo widzi. I wynikają z tego same kłopoty. Na przykład nie rozpoznaje przyjaciół z daleka i dlatego nie mówi im „cześć”, a oni obrażają się na nią – myślą, że jest taka zarozumiała albo, że ich nie lubi. Poza tym wciąż się potyka, bo za późno zauważa przeszkody na drodze. Nie może też jeździć na rowerze, bo na wszystkich wpada, w szkole też ma same problemy – nie rozpoznaje literek, które pani zapisuje na tablicy itp. Pacynka bardzo się wstydzi tego „niedowidzenia”, bo wydaje się jej, że nikt inny nie ma takiego problemu. Do tej pory nikomu o tym nie powiedziała, ponieważ bała się i wstydziła.
Zachęć dzieci do narysowania listu do bohatera rysunku. Niech każde dziecko wybierze sobie tylu bohaterów, którym ma ochotę odpowiedzieć, ilu chce. Może być tylko jeden.
Niech każdy list zawiera dwie informacje. Najpierw niech dzieci narysują, jak uważają, że czuje się bohater tej opowieści. Na górze rysunku można napisać: Rozumiem to. Potem może powstać rysunek z udzieleniem rady bohaterowi ilustracji, jakie dziecko widzi rozwiązanie dla niego.
Dobrej zabawy!
Zespół Pacynkowa
