W naszych zajęciach proponujemy użycie konkretnej pacynki - Tomka. Jest ona też – jak się zdaje – nietypowa – duża, jej obsługiwanie wymaga użycia dwóch rąk.
Oczywiście pacynek na rynku jest bardzo wiele, możemy je również wykonać zupełnie samodzielnie. Bez względu na to, jakie są wymiary pacynek oraz ich wygląd, warto pamiętać o kilku zasadach, które pomogą nam uwiarygodnić pacynkę przed dziećmi.
Pacynka to nie pluszak czy przytulanka. To ktoś pośredni między kimś żywym a zabawką. Ma atrybuty zabawki – jest miękka, wykonana z materiału, ale mówi i się rusza. Od Ciebie zależy, jak będzie to przebiegało. To Ty dajesz jej życie i powinieneś/aś być w tym konsekwentny/a. Dlatego też ważny jest dobór pacynki, z którą planujesz pracować dłużej. Dasz jej cząstkę swojego życia, osobowości - zadbaj, by nie było w tym rozdźwięku.
Pacynkę należy nałożyć na rękę tak, aby stabilnie się na niej trzymała, abyśmy posiadali swobodę manewrowania nią.
Dobierz głos do pacynki. Nie musi on być zupełnie inny niż Twój, ale choć odrobinę odmienny. Zbytnia zmiana modulacji może Cię zbytnio obciążyć. Zapamiętaj głos, który wymyśliłaś/eś. Kiedy mówisz Ty, nie mówi pacynka i odwrotnie.
Dbaj o nią – trochę tak jak o zwierzę. Unikaj niedbałego odkładania czy rzucania nią, pośpiesznego zdejmowania z ręki. Dzieci nie powinny tego widzieć. Przy nich pacynka powinna być zawsze „żywa”. Jeśli nią nie poruszasz w danym momencie, delikatnie połóż ją lub posadź. Możesz też użyć specjalnych stojaków.
Naucz się poruszać swoją pacynką, zanim jej użyjesz. Poćwicz przed lustrem. Jej zachowanie powinno jak najwierniej odzwierciedlać zachowanie danej postaci. Nie machaj nią przesadnie, zadbaj, by „nie latała” w powietrzu. Jeśli chcesz się z nią przemieścić, weź ją na rękę (cały czas drugą trzymając w niej) tak jakbyś trzymał/a dziecko.
Synchronizuj mowę z twarzą, pyskiem pacynki. Na ile jest to możliwe - pacynka powinna mieć swoją mimikę. Pacynka Tomek ma tutaj duże możliwości.
Pacynka może mieć swoje „miejsce zamieszkania”. To może być jakieś pudełko, torba. W naszej koncepcji Tomek przybywa z krainy pacynek - Pacynkowa - i tam zawsze odchodzi po zajęciach. Trzeba to jednak odpowiednio zaaranżować. Więcej o tym przeczytasz zarówno w Pomocniczku dla Rodziców, jak i dla Nauczycieli.
Im bardziej utożsamisz się z pacynką, tym lepiej. Wybieraj pacynki, które są zgodne z Twoim temperamentem, których „obsługa” nie sprawia Ci dużych trudności.
Miej historię pacynki – już gdy zaczynasz z nią pracować, musisz wiedzieć, skąd pochodzi, co robi, czym się interesuje, co lubi. Dzieci będą Cię o to pytać.
Dlaczego jesteśmy takimi zwolennikami pacynek? Historie, które napisaliśmy mogłyby być także po prostu zwykłymi historiami i można by je czytać bez tego dodatkowego elementu. Na pewno. Jednak jesteśmy przekonani, że pacynka wzmacnia przekaz. Dzięki niej dzieci lepiej słuchają, a także same zdecydowanie bardziej się otwierają.
Bardzo zachęcamy do jej użycia i wykorzystania wszystkich jej możliwości. Obudzenia drzemiącej w niej mocy.
Tu możesz zobaczyć, ile życia można wydobyć z pacynki:
Zespół Pacynkowa
UPRZEJMIE PRZYPOMINAMY: Wszystkie treści zawarte na stronie są prawnie chronione, objęte prawem autorskim. Jakiekolwiek ich powielanie bez zgody właściciela jest zabronione.
