Zanim zaczniesz wprowadzać nasze poniższe sugestie w życie, zapoznaj się z Pomocniczkiem. Znajdziesz tam wskazówki dotyczące korzystania z tego działu.
NOWY
o czym można porozmawiać, co można zrobić
Propozycje tematów rozmów
- Co to jest skarżenie? Kogo nazywamy „skarżypytą”?
- W jakich sytuacjach skarżymy?
- Dlaczego skarżymy? Co wtedy czujemy?
- Jak się czujemy, kiedy ktoś skarży na nas?
- Co to są zasady?
- Czy wszyscy powinni postępować zgodnie z nimi?
- Czy zawsze tak postępujemy?
Propozycje działań
- W rozmowie może być użyteczne ćwiczenie graficzne z tego rozdziału dostępne tutaj.
- Wykorzystaj pliki dostępne poniżej. Jeden zawiera narysowany kontur kudłatej głowy Kostka, drugi Tomka (Twarz Tomka po prawej stronie). Twarze chłopców są „puste”, trzeba ją wypełnić uczuciami. Przeczytaj tekst "Nowy", zatrzymuj się co jakiś czas i zachęcaj dziecko do określania, co czują dani bohaterowie i narysowania tego (układ brwi, oczy, usta, nos, kolor policzków itp.). To zadanie dla dziecka, ale Ty również możesz wykonać swój egzemplarz ćwiczenia. W lekturze możesz wykorzystać plik z tekstem zamieszczonym poniżej, zawiera on sugestie, w jakim momencie należy zatrzymać lekturę. Porozmawiajcie na temat swoich prac, zwłaszcza jeśli narysowane uczucia się różnią.
- Jeśli w Waszej rodzinie jest sporo konfliktów, skarżenia może warto byłoby napisać/ narysować razem z dziećmi Kodeks rodziny. Przy układaniu takiego kontraktu ważne jest, aby unikać określeń zaczynających się na „nie” np.: Nie krzyczymy na siebie, Nie kłócimy się. Tutaj znajdziesz naszą propozycję takiego domowego kontraktu. Sugerujemy jednak, abyście sami go ułożyli i o nim porozmawiali. To, co ważne, to aby napisać w nim, czego oczekujemy od siebie, np.: Szanujemy się, Gdy mamy różnicę zdań – rozmawiamy.
- Porozmawiajcie o tym, jak mogłaby wyglądać rozmowa Kostka z rodzicami. O czym powinien z nimi porozmawiać? Jak może to zrobić? Rady dla Kostka można przekazać Tomkowi-pacynce lub nagrać na dyktafon (ewentualnie spisać lub narysować w liście), żeby Tomek mógł zabrać je dla Kostka do Pacynkowa.
- Naucz dziecko/dzieci następującej rymowanki:
Gdy ktoś mnie złości, mówię mu to!
Pytam się zaraz, o co mu szło!
Wolę od razu wszystko wyjaśnić,
niż się obrazić, a potem skarżyć.
Warto połączyć recytację tej rymowanki z jakąś formą ruchu, np.: można rymowankę o skarżeniu wytupać, wyklaskać lub wytańczyć. Można też zilustrować ją gestami i dopasować do niej melodię, wtedy stanie się pląsem, który ekspresywnie wykonany pomoże bezpiecznie skanalizować emocje.
6. Zachęcamy też do wykorzystania naszej ilustracji do tekstu.
PAMIĘTAJ:
- Postaraj się rozpoznać przyczynę, dlaczego dziecko skarży.
- Nie chwal dziecka skarżącego, którego celem jest zwrócenie na siebie uwagi. Pokaż mu, że może być docenione i zauważone w inny sposób.
- Nie lekceważ wszystkich dziecięcych „donosów” – niektóre mogą zawierać ważne informacje o zagrożeniu bezpieczeństwa dzieci.
- Jeśli dzieci proszą Cię o pomoc w rozstrzyganiu sporów – mediuj, a nie bądź sędzią.
- Próbuj nauczyć dzieci rozwiązywania konfliktów pokojowo i samodzielnie.
- Odwołuj się do kontraktu, norm, reguł.
- Unikaj przekazywania uogólnionej informacji – „skarżenie zawsze jest złe”.
- Unikaj etykietowania: „niegrzeczny chłopiec”, „niedobra dziewczynka” – kiedy dziecko opowiada Ci o innych dzieciach.
Jeśli masz jakieś wątpliwości lub pytania - napisz do nas lub skorzystaj z porady.
Zespół Pacynkowa
