Granice | Powieść w odcinkach

GRANICE

Jak już pisaliśmy powyżej, nie musisz spełniać każdego oczekiwania dziecka. Nie jest to nawet wskazane. Aby dobrze dbać o jego bezpieczeństwo, kształtowanie świadomości, uczenie tzw. odraczania czy dokonywania wyborów, musisz stawiać mu granice. W ten sposób dbasz również o siebie – swoje potrzeby czy autonomię. Tym samym uczysz dziecko wytyczania jego granic.
Trzeba jednak pamiętać, że każdy „kij ma dwa końce”. Jeśli sam stawiasz granice, dajesz sobie do tego prawo, dajesz je również swojemu dziecku. Ono także może powiedzieć „nie”.
Dziecko będą walczyć z Twoimi granicami – to zjawisko normalne, świadczące o jego zdrowej psychice oraz potrzebne, bo uczące. Daj mu przestrzeń do tej walki, spieraj się, podawaj własne argumenty, rozmawiaj. Niestety dzieci nie zawsze dotrzymają granic. To pretekst do rozmowy o tym, wyrażenia uczuć, poznania przyczyn.

W ramkach na czerwono podajemy hasła - prośby dziecka do Ciebie. Pod nimi przykłady - wg nas wspierającej komunikacji - na niebiesko. Pod ramką - sugestie, jakich wypowiedzi unikać.

Stawiaj mi granice, odmawiaj.

Nie mogę się na to zgodzić. Uważam, że to za zbyt niebezpieczne.
Staram się rozumieć, że bardzo tego chcesz, ale w tej chwili nie stać nas na ten zakup.
Wiem, że jesteś zły w związku z tym zakazem, ale w tej chwili nie widzę innej możliwości.

Unikaj mówienia:
Nie, bo nie.
Słuchaj ojca.
Dzieci i ryby głosu nie mają.
Jestem Twoją matką i taka jest moja decyzja.

Daj mi prawo do błędu.

Ludzie się mylą i popełniają błędy.
To musi być trudne, kiedy nie udało nam się to, co zamierzaliśmy.

Unikaj mówienia:
Następnym razem będzie lepiej.
Nie przejmuj się.
Jak to się stało, że tyle ćwiczyłaś, a nie udało ci się?
Zawiodłam się na Tobie.
Ja też liczyłam na lepszy wynik.

Daj mi prawo myśleć i czuć inaczej niż ty.

Rozumiem, że Ty inaczej odebrałaś to, co ona zrobiła.
Widzę, że to cię bardziej smuci, ja jestem wściekła.

Unikaj mówienia:
Jak możesz tak mówić?
Takie myślenie jest dla mnie niezrozumiałe.
Co ty mówisz?! Ona ewidentnie chciała ci to zabrać.

Naucz mnie stawiania granic.

Przytulasz się do kogo chcesz.
Nie musisz się wszystkim dzielić.
Bawisz się w to, co chcesz.

Unikaj mówienia:
Do babci trzeba się przytulać.
Powinieneś zawsze się dzielić tym, co masz.
Pobaw się z nią w to, co ona chce. Jest Twoim gościem.

Ufaj mi – to największa odpowiedzialność, jaką możesz mnie obdarować. Trudna, ale umiem jej sprostać.

Staraj się być konsekwentny/a, a więc waż słowa.